biraz öz şefkat
şş güzel kızım, sakinleş, gel başını okşayayım biraz. çok yoruldun, çok savaştın, çok istedin, elinden gelen her şeyi yaptın.. istediğin şeyler olsun diye bütün hücrelerini gerginliğin ortasında bıraktın. kendini harap ettin. otur ne olur biraz soluklan. belki biraz ağlamak iyi gelir güzel kızım. gel omzuma başını koy, sarılayım sana kocaman. ne çok yorulmuşsun sen güzelim. yanağını seversem iyileşir misin? nasıl da güçlü yüreğin var senin bütün savaşların ortasından galip çıkmayı başarmışsın. canım kızım, belki canım kızım diye sarılıp başını okşayan olmadı, belki cephede tek başına savaş verdin. ama her savaş seni daha güçlü yaptı. her şeye rağmen hiçbir şeyden vazgeçmedin, bak kalbin hâlâ her zamanki gibi heyecanla dolu. güzelim, canım, bir tanem, nasıl bu kadar güçlüsün, nasıl onca olumsuzluğa rağmen hiç kendinden ödün vermeden dimdik ayaktasın, bana biraz nasıl yaptığını anlat hadi. hadi herkese anlat, belki anlatırken gözyaşlarını tutamazsın, olsun, gel, ben gözyaşlarından öperim seni. sonra tekrar yanağını okşarım, sımsıcak avuçlarımın içinde can bulursun. güzelim, geceler boyu düşüncelerinin içinde o senaryodan diğer senaryoya koşmayı bıraksan mı artık. geceler dinlenmek içindir neden enerjini koşarak harcıyorsun güzel kızım. olacak olan hep olmadı mı zaten, hesaplama yapmayı bıraksan sanki eski huzurlu gecelerine tekrar sahip olabilirsin, istemez misin bunu. biliyorum sen çok seversin huzuru, öyleyse hadi biraz dinlen kollarımda. bir daha seni yalnız ve çaresizce bırakmayacağım, senin kimsen yoksa da senin dünyalara bedel kalbin var, bunu en iyi sen bilirsin, miniğim.